Jaarlijkse Club Uitstap
Verslag door An Uitdenhouwen
De Essense bridgeclub organiseerde naar jaarlijkse gewoonte een uitstap, dit is doorgegaan op zaterdag 6 april 2024, dit maal naar Nederland! Met de autocar stipt om 9 u vertrokken en de weergoden waren ons goed gezind, de eerste warme lentedag! Het NATIONAAL PARK “DE BIESBOSCH”, het grootste zoetwatergetijdengebied van Europa . Aangekomen in restaurant Docks Vissershang, werden we verwacht met een tas koffie en lekkere appelflap. Het domein was een mooie jachthaven, daar werden wij in 2 groepen gedeeld om met een geruisloze fluisterboot dit natuurgebied te bezoeken . Onze gids leidde ons door de geulen en kreken en bracht ons de nodige kennis bij over allerlei vogels en de bevers die er leven . Tijdens de middag werd er een lunch met soep en boterhammen met beleg aangeboden . En dan volgde het Bridgetornooi, 48 deelnemers , 12 tafels met telkenmale 2 spellen, het leuke was steeds met een andere bridgepartner en acol of 5 hoog , steeds geraakte we er wel uit Het tornooi was ongelooflijk goed georganiseerd, proficiat voor Miriam, alles verliep vlot. In afwachting op de uitslag van de winnaars kregen we tijd genoeg om bij te praten en te genieten van het heerlijke zonnetje (24 gr) ??? op het terras. Dan de uitslag, maar eerst als aperitief een Cava of fruitsap. Vier hoofdwinnaars en enkele poedelprijzen . Iedereen tevreden ! Het diner werd geserveerd en met als dessert een lekkere ijscrème. Het was een zeer aangename dag die werd afgesloten om 22u en “BUSJE KOMT ZO” bracht ons veilig terug naar Essen.
Wij danken het bestuur voor deze aangename dag.
Uitstap bridgedag 6 april 2024: Expeditie naar het natuurpark Het Biesbosch
door Frank Hontelé
Het beloofde een prachtige dag te worden: zon en 25°C werd voorspeld en het was niet gelogen.
Om stipt negen uur vertrekt de bus, had Christiane Dirix ons ingeprent. Iedereen was op tijd. Miel Besters zagen we, hij blijft zichzelf getrouw, als laatste en op het allerlaatste nippertje het parochieplein van St. Antonius oprijden. Miel blijft ook Miel op vestimentair vlak. Schijnbaar verwachtte hij een gure winterse temperatuur en ijzige wind op de wateren van het Biesbosch.
We waren met 48. Maria, de echtgenote van Cees moest helaas verstek laten gaan wegens ziekte. Gelukkig had Michel Zegers zich bereid verklaard om het gezelschap te depanneren en de weggevallen plaats in te vullen zodat we toch konden bridgen op 12 volle tafels. Bedankt hiervoor Michel.
Een lichtpunt was de aanwezigheid van May Van Den Ouwelant. Het deed niet alleen haar, maar ook ons heel veel deugd dat ze erbij was.
En dan zijn we weg. Na een klein uurtje kwamen we aan in Hank, deelgemeente van Altena waar we een stevige en lekkere ontbijtkoek kregen in Docks Visserhang gelegen aan de jachthaven van het Biesbosch.
Daarna splitste onze groep in twee voor een tocht op het Biesbosch met een fluisterboot. Oorspronkelijk was een tocht van een uur voorzien doch omdat er niet meer dan 40 personen op de boot mogen, kregen we twee vaartochten na elkaar van elk 45 minuten. Het was genieten van het uitzicht, het mooie weer en het goedgeluimd gezelschap. De uitleg van de schipper was heel interessant, maar op en rond het water had ik wat meer leven verwacht. De bevers schuwen het daglicht en de rest van de fauna nam een snipperdag, logisch als zich plots een zomerse dag aanbiedt.
Na de boottocht volgde de lunch en daarna werd er gekaart. De drive kende slechts een weinig ribbelingen. Zelf ging ik de mist in waar ik +620 noteerde waar het +650 moest zijn. Sorry, Miriam. Ter mijner verdediging voer ik wel aan dat iemand anders in een vorige ronde met hetzelfde aantal slagen ook +620 genoteerd had. Dit bleek Louisa te zijn en die vertrouw ik natuurlijk blindelings. Hiervoor verdien ik naar mijn idee toch een halve aflaat.
En dan was het wachten op de uitslag, zoals steeds in procenten met twee punten na de komma. Het moet gezegd, de berekening is omslachtig. Omdat het gaat om een individueel resultaat en 48 personen elk 24 spellen spelen, moeten er 1152 getallen berekend en ingevoerd worden. Dank aan Tony, Ad en Frank en vooral aan Jeanine en Miriam die het leeuwenaandeel van het werk verichtten.
En dan de resultaten van de bridgedag: De winnaars in elke richting kregen een kleine trofee en drie vrijstellingen van inleggeld voor de komende drives. De poedelprijs was ditmaal een boekje dat uitlegt hoe de ‘zwakke twee’ gespeeld moet worden.
Noord winnaar: Miel poedelprijs: Jeanine
Oost winnaar: Cees poedelprijs: May en Christiane
Zuid winnaar: Michel poedelprijs: Marc
West winnaar: jo poedelprijs: Ad
Iedereen ontving van Miriam zijn persoonlijk resultaat via e-mail en dan merk je gelijk hoeveel werk dat gevraagd heeft.
En toen werd een lekkere schuimwijn geserveerd als aperitief. Als hoofdschotel kregen we een zalmschotel of kipsaté. Ik hoorde dat de zalm lekker gevonden werd en de kipsaté scoorde links en rechts maar ‘een zozo’. Dat is allemaal niet zo erg, maar wat wel verbazingwekkend was: de bijhorende frietjes werden geserveerd als waren het zwarte truffels. Wel lekker, maar uiterst zeldzaam. Een schoteltje per acht, gelukkig, na vraag, enkele keren herhaald. Er kwam toch wiskunde aan te pas om te zorgen voor een billijke verdeling. Voor wie thuis is in het reglement en om het in bridgetermen te zeggen: dit was een voldongen verzaking te penaliseren met een grote strafkaart. Het zorgde wel voor heel wat hilariteit en na het toetje kabbelde de bridgedag stilletjes naar zijn einde.
Om 21.45 u. stapten we op de bus voor de terugrit; een laatste babbel voor een aantal, knikkebollen en een deugddoend dutje voor anderen.
Conclusie; het was een heel aangename dag. Het bestuur en dan vooral Miriam en Christiane hebben heel hard gewerkt om het ons naar de zin te maken: het is ze gelukt. Bravo, bravo, bravo bravissimo!
